HERBARZ POLSKI
 

DĘBNO




ZAWOŁANIA
Dębno


Herb z okresu Dynastii Piastów.
Rok powstania 1243.
Ilość rodów: Herbem pieczetowało sie 27 rodów.



OPIS

W polu czerwonem- krzyz srebny sięgający brzegów tarczy, w lewem dolnem międzyramieniu dwie krokwie srebne złączone na kształt litery W. Klejnot: między dwoma rogami - krzyż złoty ozdobny.

LEGENDA HERBOWA

Legenda tego herbu wiąże się z Łysą Górą. Opowiada ona, że podczas najazdu Tatarów, pod wodzš Telebogi i Nogaja, w 1258 r. najeźdźcy zrabowali relikwię Świętego Krzyża, przechowywaną w klasztorze, a jeden z murzów uprowadził Atleidę (Adelajdę) dziedziczkę pobliskiego zamku Dębno. Chan tatarski zainteresował się, czemu kawałki zwykłego drewna oprawione są w kosztowne srebro. Na wiadomość, iż jest to cuowna relikwia chrześcijan, postanowił wypróbować moc Świętego Krzyża. Relikwię wrzucono kolejno do wody i ognia. Krzyż z wody wypłyną, a z ognia wyszedł cało, tylko srebna oprawa zmianiła się w złotą. Za nieposzanowanie krzyża Bóg zesłał na Tatarów plagi. Jedni z pogan oślepli, drugich opętał czart, a inni jeszcze w szaleństwie potopili się w rzece. Przyczynę klęsk wyjaśniła chanowi porwana przez murzę Dembrotesa Adelajda, wyjawiając, że plagi nie minš dopóki święta relikwia nie zostanie odesłana do Polski. Na rozkaz chana Dembrotes i Atleida odwieźli Święty Krzyż na Łysą Górę. Dopiero jednak po dwunastu latach, kiedy odbudowano klasztor, relikwia wróciła na swoje miejsce, do tego zaś czasu ukryta była przez Tatara i jego żonę, już nie brankę, pod skałą. Wcześniej Dembrotes przyjął chrzest i został wojewodą Bolesława Wstydliwego. Neofita otrzymał herb Dębno, zwany tak od zamku Atleidy, krzyż w tarczy herbowej upamiętniał perypetie świętej relikwi, zaś podwójna litera V miała znaczyć virgo violata na pamiątę uprowadzenia dziedziczki Dębna. Inni jednak utrzymywali iż podwójne V pochodzi od herbu Habdank, jako że Atleida z tego właśnie rodu się wywodziła. Jeszcze inna wersja głosi, że do pierwotnego krzyża dodano Habdanka na pamiątkę pokonania przez Tatara obrażającego go rycerza z familii Habdanków.

HERBOWNI

Bochatnicki, Borowiecki, Ciemiński, Czajka, Czajkowski, Czermieński, Czermiński, Czymiński, Gołogórski, Korywa, Krzyżanowski, Natkowski, Oleśnicki, Potworowski, Pożowski, Siemieński, Siemiński, Skroński, Stojewski, Stojowski, Sulimowski.

AUTOR STRONKI



© Tarnowski, rok założenia 2005 III