Herb z okresu panowania króla z Dynastii Piastów. Powstał w XIII wieku. Herbem pieczętowało się 50 rodów.  W polu srebnem; szary kamień młyński z żeleźcem czyli paprzycą żelazną. Klejnot: osiem głów szczenięcych, z których cztery wyższe po bokach parami w prawo i lewo odwrócone, z niższych jedna w prawo trzy w lewo. Legenda opisuje, ze pewna Pani jak dowiedziała się, że jedna z poddanych urodziła trojaczki srogo ją ukarała, mówiąc, że musiała dopuścić się cudzołóstwa, poniewarz z jednego męża nie można urodzić trojga dzieci na raz. Po pewnym czasie sama urodziła dziewięciu synów. Przerażona faktem kazała służebnej zgładzić ośmiu z nich. Babę, wysłaną z niemowlętami, spotkał nad potokiem młyńsim Pan. Odkrył prubę zbrodni i rzekome szczenięta oddał młynarzowi na wychowanie. Gdy chłopcy podrośli, sprosił sąsiadów i spytał, na co zasługuje matka, która dzieci chciała utopić. Kiedy zgromadzeni orzekli, że na śmierć. Na prośby synów darowano jednak matce życie. Herb Kuszaba nadano "szczeniętom" ku pamiąci wydarzeniom. Inni jednak twierdzą, że herb ten nadano młynarzowi. Dąbrowski, Grochowski, Juicki, Kuszaba, Lubowieski, Łochowski, Nieprzecki, Sieklucki, Strusieński, Warszewicki, Zupka. AUTOR STRONKI  © Tarnowski, rok założenia 2005 III |
|---|