HERBARZ POLSKI
NIECZUJA
Nieczuja
Herb z okresu panowania króla z dynastii Piastów.
Powstał na przełomie X i XI wieku.
Herbem pieczętowało się 150 rodów.
OPIS
W polu czerwonem; stojący pień naturalny albo srebny, ocięty o trzech sekach z prawej a dwóch z lewej, z krzyżem czy mieczem mieczem otłuczonym na wierzchu. Klejnot: między dwoma skrzydłami taki sam pień z krzyżem jak na tarczy.
LEGENDA HERBOWA
Legenda opisuje, że podczas wojny z Czechami rycerz oparł głowę na pniu i zasnął lecz za sprawą boską przez sen jął krzyczeć "nieprzyjaciel!". Na okrzyk ten stawiło się wojsko polskie i odparło zwycięsko nagły atak. Na pamiątkę tego zdarzenia nadano rycerzowi w herbie pień ścięty z krzyżem zacwieczonym.
HERBOWNI
Bartlewicz, Bartosina, Białkowski, Biczysko, Branwicki, Bystrzejowski, Byszowski, Cebulka, Chłopicki, Chustka, Czechowski, Czerniewski, Domaszewski, Dymitr, Dzierżek, Frącki, Galicz, Gębicki, Gładysz, Goły, Grabionek, Grabyonek, Grębarski, Gręboszowski, Grzymułtowski, Jemielski, Jurkiewicz, Kochowski, Kocięcki, Konieński, Krasuski, Krzesiński, Krzyniecki, Kurek, Kuropatnicki, Łaskawski, Łoknicki, Łosiewski, Łukawski, Łukowski, Machocki, Miniewski, Mniowski, Mroczek, Murcz, Nieczuja, Niesłuchowski, Orlik, Ostrowski, Pełka, Pęchowski, Piotrkowski, Piotrowski, Praski, Roszkowski, Sadleński, Sadlewski, Sekula, Slanka, Slaski, Smoliński, Snieszek, Starzechowski, Szumieński, Szumlański, Świder, Trzebski, Ułanowski, Urbański, Wapowski, Wichorski, Wilczopolski, Wilkocki, Witosławski, Włodek, Wszeborski, Zakowicz, Zbigniewski, Zgierski, Ziemecki, Zientecki, Zużelnicki.
AUTOR STRONKI
© Tarnowski, rok załorzaenia 2005 III
NIECZUJA
Nieczuja
Herb z okresu panowania króla z dynastii Piastów.
Powstał na przełomie X i XI wieku.
Herbem pieczętowało się 150 rodów.
W polu czerwonem; stojący pień naturalny albo srebny, ocięty o trzech sekach z prawej a dwóch z lewej, z krzyżem czy mieczem mieczem otłuczonym na wierzchu. Klejnot: między dwoma skrzydłami taki sam pień z krzyżem jak na tarczy.
Legenda opisuje, że podczas wojny z Czechami rycerz oparł głowę na pniu i zasnął lecz za sprawą boską przez sen jął krzyczeć "nieprzyjaciel!". Na okrzyk ten stawiło się wojsko polskie i odparło zwycięsko nagły atak. Na pamiątkę tego zdarzenia nadano rycerzowi w herbie pień ścięty z krzyżem zacwieczonym.
AUTOR STRONKI